5 χαρακτηριστικά των σπιτιών στην Ιαπωνία που τα κάνουν πιο βολικά από τα υπόλοιπα στον κόσμο

Τα παραδοσιακά ιαπωνικά σπίτια, μπορεί να φαίνονται περίεργα στους ανθρώπους του Δυτικού κόσμου, λόγω του μινιμαλιστικού σχεδιασμού, της απλότητας και της λιτότητας. Δεν υπάρχει τίποτα περιττό σε αυτά. Κάθε στοιχείο έχει τη δική του θέση και όλα έχουν μεγάλη συμβολική σημασία.

Παρακάτω θα γνωρίσετε τις βασικές έννοιες και τα χαρακτηριστικά που κάνουν τα παραδοσιακά ιαπωνικά σπίτια τόσο μοναδικά.

#1 Αφθονία κενού χώρου

Στους Ιάπωνες δεν αρέσει να γεμίζουν τα σπίτια τους με έπιπλα και μικρά αντικείμενα. Στην ιδανική περίπτωση, δεν πρέπει να υπάρχει τίποτα στο πάτωμα παρά ένα τατάμι, δηλαδή ένα χαλί παραδοσιακά φτιαγμένο από άχυρο ρυζιού. Το τατάμι είναι επίσης μονάδα μέτρησης χώρου. Ένα παραδοσιακό ιαπωνικό δωμάτιο, μπορεί να χωρέσει 6 χαλιά τατάμι.

Τα άλλα έπιπλα μπορεί να περιλαμβάνουν ένα ξύλινο τραπέζι με μαξιλάρια για να καθίσει κάποιος, μια συρταριέρα και πολλά φουτόν (λεπτά βαμβακερά στρώματα που διπλώνονται και αποθηκεύονται σε μια ντουλάπα κατά τη διάρκεια της ημέρας).

Τέτοιες ντουλάπες έχουν συχνά το ίδιο χρώμα με τους τοίχους και δεν ξεχωρίζουν τόσο πολύ. Ως αποτέλεσμα, δημιουργείται η εντύπωση του ευρέως ανοιχτού χώρου και τίποτα δεν αποσπά την προσοχή. Αυτή η προσέγγιση στην επίπλωση του σπιτιού, έχει τουλάχιστον ένα ακόμα θετικό χαρακτηριστικό: κρατά τη σκόνη από το να μαζεύεται στις γωνίες και είναι ευκολότερο να καθαριστούν τα δωμάτια.

#2 Καθολικότητα

Το παραδοσιακό ιαπωνικό σπίτι δεν έχει τοίχους, τουλάχιστον όχι με τη γνωστή τους μορφή. Αντί αυτών, οι Ιάπωνες χρησιμοποιούν φουσούμα, δηλαδή ελαφρά συρόμενα πάνελ που λειτουργούν ως πόρτες και τοίχοι. Είναι κατασκευασμένα από μπαμπού και ριζόχαρτο.

Τα φουσούμα μπορούν εύκολα να μετακινηθούν ή να αφαιρεθούν και αυτό επιτρέπει στους Ιάπωνες να αλλάξουν τη διάταξη των σπιτιών τους με ελάχιστη προσπάθεια. Μπορούν να μετατρέψουν ένα δωμάτιο σε δύο ή να αλλάξουν το μέγεθός τους. Επιπλέον, η έλλειψη επίπλων και η κινητικότητά τους, τους επιτρέπει τη χρήση ενός δωματίου ως κρεβατοκάμαρα κατά τη διάρκεια της νύχτας και ως καθιστικό κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Κατά κανόνα, το μπάνιο και η τουαλέτα τοποθετούνται σε διαφορετικά δωμάτια. Το μπάνιο μπορεί να καταλαμβάνει και δύο δωμάτια. Το ένα διαθέτει νεροχύτη και ντουζιέρα, ενώ το άλλο διαθέτει την παραδοσιακή ιαπωνική μπανιέρα οφούρο. Πρόκειται για τη μεγάλη σημασία που αποδίδουν στο μπάνιο: η βρωμιά πρέπει να ξεπλένεται στο ντους και στο οφούρο προτιμούν να χαλαρώνουν με ζεστό νερό.

#3 Κοντά στη φύση

Μια κοινή ιδιότητα του ιαπωνικού σπιτιού είναι ο κήπος. Συνήθως, μπορείτε να μπείτε στον κήπο μέσα από το σπίτι. Το μόνο που απαιτείται είναι να ανοίξετε ένα συρόμενο πάνελ, γνωστό και ως σότζι. Όταν ο καιρός είναι καλός, τα σότζι είναι πάντα ανοιχτά. Η εγγύτητα με τη φύση επιτυγχάνεται με τη χρήση φυσικών υλικών όπως είναι το ξύλο, το μπαμπού, το ρύζι ή το βαμβάκι.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για τους οποίους αυτά τα υλικά χρησιμοποιούνται συχνά. Πρώτον, είναι φθηνότερα από τα υλικά σιδήρου και πέτρας. Δεύτερον, η Ιαπωνία πλήττεται συχνά από σεισμούς και είναι πολύ πιο εύκολο να ξαναχτίσουν τέτοιου είδους «χάρτινα» σπίτια μετά από ένα τέτοιο γεγονός. Επιπλέον, οι πιθανότητες να σκοτωθούν κάτω από πέτρινα συντρίμμια είναι υψηλότερες.

#4 Άφθονο ηλιακό φως

Ένα άλλο αναπόσπαστο χαρακτηριστικό του εσωτερικού ιαπωνικού σπιτιού, είναι η αφθονία του αμυδρού φωτός που διέρχεται από τους εξωτερικούς τοίχους. Είναι κατασκευασμένοι από ημιδιαφανές υλικό που διασκορπίζει το φως μέσω ενός σκελετού πλαισίου. Παρόμοιο αποτέλεσμα δημιουργείται με φωτιστικά από χαρτί, μπαμπού ή ρύζι.

#5 Μινιμαλισμός

Το πιο σημαντικό πράγμα για κάθε ιαπωνικό σπίτι δεν είναι η εξωτερική ομορφιά των πραγμάτων, αλλά η άνεση και η ειρήνη των ιδιοκτητών. Δεν υπάρχουν φωτεινά εντυπωσιακά χρώματα ή πολλές διακοσμήσεις όπως αυτές που βρίσκονται συχνά στα δυτικά σπίτια. Στην Ιαπωνία, χρησιμοποιούν μόνο έπιπλα που είναι απαραίτητα για την καθημερινή ζωή. Όλα τα διακοσμητικά αντικείμενα τοποθετούνται σε ένα ειδικό μέρος που ονομάζεται τοκονόμα.

Εκεί υπάρχουν μόνο τα πιο πολύτιμα αντικείμενα: έργα χαρακτικής, γλυπτά μινιατούρες (νετσούκε), λουλούδια (ικεμπάνα), ιερογλυφικές περγαμηνές και άλλα. Μια τέτοια μινιμαλιστική προσέγγιση βοηθά τους Ιάπωνες να ηρεμούν, καθώς οδηγούν σε σκέψεις με νόημα και θαυμασμό για τα όμορφα πράγματα που έχουν στο σπίτι τους.

πηγη